Bloter

Ik ben ineens toch een portie zenuwachtig voor die MRI!

Niet omdat er misschien iets aan de hand is, want dat geloof ik niet, maar omdat ik het niet ken. Wat kan ik verwachten?

Ik pakte net de brief er nog maar eens bij en ziet, al mijn vragen worden erin beantwoord. Wat een sukkel ben ik zeg, dat ik die brief niet eerder helemaal doorlas.

Er stond ook in dat haarlak en make-up niet mogen omdat er metaaldeeltjes in zitten. Dus ik heb net opnieuw mijn haren gewassen en mijn make-up maar weer verwijderd.

Ik heb ook blote benen. Een bloot gezicht en blote benen. Verder draag ik een dik vest ter compensatie.

Cosmetica compensatie.

Gisteravond sprak ik een tijdje met Mariska van Kolck. Wat een leuk mens lijkt me dat.

Zij draagt in deze voorstelling ook geen make-up, ze moet alles er zelfs afboenen voor ze het toneel op gaat.

Dat deed me denken aan Carrie Tefsen die voor haar rol in ’t Schaep met de 5 poten zo zwaar geschminkt wordt dat ze lelijk en ongeschminkt lijkt. Die was eens heel verontwaardigd dat mensen denken dat zij er zo uitziet als ze geen make-up op heeft.

Dus ik ga er henen, kleed me uit, bloot & nakend, krijg een ziekenhuisgeval aan en ga op een tafel liggen waar ik een koptelefoon op mijn oren krijg met muziek die ik ook zelf mag meenemen.

Helaas weet ik niet meer zo veel van muziek. Of zal ik een oude cd van Tsjaikovski meenemen? Met dat vioolconcert in D? Of Earth Wind & Fire of Ella Fitzgerald of The Köln Concert? Lenny Kravitz, Arling & Cameron, Radiohead, Lucinda Williams?

Fuck it, ik ga wel zonder muziek.

Bloter kan ik toch al niet.